Մայրենի

Ես սեբասատցի եմ։ Ես սովորում եմ երրորդ դասարանում։ Սիրում եմ մասնակցել կարատեի պարապմունքին։ Շատ ենք ճամփորդում։ Համակարգչային ծրարգրերով աշխատել։ Հեծանիվ ենք վարում, լողուսուցմումը։ Ըդհանուր պարապմունք։

Աթաբեկ Խնկոյան   Մի դարավոր կաղնու տակ Խոզը ագահ ու անհագ, Այնքան կաղին զխտվեց, Որ ցած ընկավ ու փռվեց: Զարթնեց քնից ու տակից Ծառը փորեց արմատից: Ի՞նչ ես անում, այ անգետ, — Ագռավն ասաց վերևից: — Խա՞ղ ես անում ծառի հետ, Կչորանա արևից: Չորանում է` չորանա, Ինձ ի՞նչ օգուտ` զորանա, Միայն կաղին ունենամ, Ուտեմ, պառկեմ, […]

Բախտի բերմամբ, Թե պատահմամբ, Մի մեծ ագռավ Մի գունդ պանիր Դաշտում գտավ, Կտուցն առավ, Ծառին թռավ։ Օ՜, ի՜նչ պանիր, դեղին ոսկի… Բայց դեռ չառած համը իսկի, Աղվեսն անցավ ծառի մոտով, Գերվեց, էրվեց պանրի հոտով։ Վազեց գնաց բերնի ջուրը, Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը, Էն ժամանակ իրա ձևին, Ծառի տակից, աչքն ագռավին, Հեզիկ, նազիկ, Փափկամազիկ, Բացեց […]

Մուկը ուզեց«» Ամուսնանալ Եվ հզորին Փեսա դառնալ։ Նրան ասին, Որ աշխարհում Արեգակն է Սիայն հզոր։ Մուկը տեղից Վեր է կենում, Իրեն կոկում Ու փառավոր Գարնան մի օր, Ջերմ առավոտ Ուղիղ գնում Արևի մոտ։ Գնում, ասում. — Բարև, բարև, էս աշխարհի հզոր արև՛. Քո դստրիկը Հեզիկ–նազիկ, Հեզիկ–նազիկ Ոսկեմազիկ, Տուր ինձ՝ տանեմ, Անեմ հարսիկ։ — Ես որտեղի Հզորն եմ […]

  Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ Առատ ու անփույթ, Աշխարհքն ինձ համար կլոր էր անվերջ, Կեղևը` կապույտ։ Նրանից հետո աչքս բաց արի Մի փոքրիկ բնում, Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած, Ու մայրս է շինում։ Մի օր էլ, բնից գլուխս հանած, Նայում եմ դես-դեն, Տեսնեմ՝ աշխարհքը տերևից շինած,